BLOG: WANDELEN: RUST, CONTACT EN DAARNA PAS AFSTAND – deel 3

De vorige keer ging het over rust en daarna over contact. Dit zijn twee belangrijke onderdelen die je nodig hebt om uiteindelijk op een ontspannen manier met je hond te kunnen gaan wandelen. Als je deze twee hebt, dan kan je naar de derde stap gaan: het eigenlijke, echte wandelen.

ECHT WANDELEN

Merk je dat deze oefeningen vlotter beginnen te gaan op één bepaalde locatie? Dan kan je die locatie gaan “uitbreiden”. Je start altijd op je vaste locatie. Als je hond is uitgesnuffeld of enkele malen echt in contact met jou is gekomen, dan kan je een stapje naar voren/opzij/naar achteren doen. Je breidt daarmee de cirkel waarin hij kan rondsnuffelen steeds stap voor stap uit. Doe dit niet in één sessie tegelijk, maar bouw dit stelselmatig op. De ene dag doe je één stap verder en de volgende dag kijk je of die ene stap ook nog steeds oké is. Is het nog moeilijk om rust te vinden of contact met jou te maken? Dan blijft het bij geen stap of één stap. Werk dus echt op tempo van jouw hond.

Wil je toch een keer “echt” gaan wandelen? Maak ook daar dan een bewuste keuze van:

• Waar ga je wandelen?
• Kan de hond daar lopen zonder te veel prikkels?
• Mag hij trekken? Zo nee, kies dan een goede locatie waarvan je weet dat jouw hond daar al (minder tot) niet meer trekt en ga zeker geen nieuwe(re) locatie opzoeken. Zo ja, zet dat duidelijk op commando. Bij mij is dat “vrij”. Mijn honden weten dat als ik “vrij” zeg ze van mij ook aan de lijn mogen trekken. Dit biedt voor mij ook veel vrijheid en gerustheid, want ik hoef zelf niet continu echt op te letten en heel consequent te zijn op niet trekken.
• Blijf iedere vorm/moment van contact met jou belonen

Maar word je voornamelijk bewust van wat je doet en wat je verwacht van jouw hond op ieder moment. Soms is het beter om het echte wandelen even op een laag pitje te zetten en te focussen op oké zijn en rust vinden op nieuwe locaties. Je hond leert van dat laatste tenslotte ook heel veel (zoniet meer).