Schaamte voor je eigen hond – normaal?
Regelmatig krijg ik de opmerking tijdens een consult, een privétraining, een training bij de special class,… dat iemand zich schaamt voor het gedrag van de hond. De hond blaft bijvoorbeeld luid wanneer deze andere honden ziet en kan onmogelijk rust vinden, trekt stevig aan de riep, heeft helemaal geen aandacht voor de baas als ze bij water of mensen of honden in de buurt komen,… . Het baasje heeft al verschillende dingen geprobeerd, maar iedere keer wanneer dit gedrag omhoog komt, komt er een gevoel van frustratie, irritatie, stress en schaamte bij haar/hem naar boven. Tijdens een groepsgesprek komt er steeds een instemmend gemompel dat meerdere mensen dit gevoel kennen.
Kan je het je voorstellen? Je loopt op straat met je eigen hond of de hond van een kennis/klant en plots reageert die op een manier die voor iemand anders als “vreemd”, “onnatuurlijk” of zelfs “asociaal” wordt aanzien. Hij begint te blaffen, aan de riem te trekken, te grommen en je moet stevig blijven staan, anders val je bijna onderuit. De persoon aan de overkant blijft even staan en loopt dan hoofdschuddend tergend langzaam voorbij. Je hoort hen bijna denken: “Die hond is zeker niet opgevoed, schande dat zij over straat durven lopen.” Het schaamrood staat op je wangen, je vloekt tegen je hond waardoor die nog meer gaat blaffen en trekt hem dan mee weg, terug naar huis. De volgende keer ga je enkel nog wandelen als je zeker bent dat je niemand tegenkomt.
Dit is toch triest? Mensen lijken onverdraagzaam te zijn geworden naar elkaar toe. Wanneer een hond niet binnen “de regels” van de maatschappij past – omdat hij blaft, trekt aan de lijn of misschien zelfs omdat hij tot de “gevaarlijke rassen” behoort – wordt hij vaak met argusogen bekeken. Je kan de vooroordelen van de personen die je passeert vaak voelen en soms zie je hoe ze nog een keer achterom kijken met een vieze blik. Als baasje neem je de lijn nog wat strakker, waar de hond weer op reageert door zelf ook nog meer gespannen te gaan lopen en op het minste te reageren.
Als iedereen zich aan een aantal regels zou houden, dan zouden alle baasjes met hun honden zich beter voelen. Minder frustratie van baasjes met uitvallende honden of honden die aan de riem trekken, minder vuile blikken naar elkaar, meer verdraagzaamheid en begrip. We geven graag een aantal afspraken die het leven op die manier een stuk aangenamer maken.
- Zie je een hond die het moeilijk heeft (dmv uitvallen, trekken aan de lijn, jammeren,…)? Houd dan afstand. Probeer zelf in een steegje in te draaien als je ziet dat de persoon met de hond die mogelijkheid niet heeft.
- Houd je eigen hond aan de lijn als er een andere hond in de verte – aan de lijn – aankomt. “Ja, maar hij doet niets” is geen geldige reden. De andere hond kan namelijk wél wat doen of vindt het misschien helemaal niet leuk dat jouw hond zo dicht in zijn persoonlijke ruimte komt. Heb respect voor elkaar.
- Merk je dat het baasje met de hond moeite heeft met zijn of haar hond en wil je helpen? Vraag dit dan eerst of alles in orde is. Vaak vinden baasjes het niet fijn als een vreemde hen ongevraagd gaat helpen met het probleem. Soms zijn ze net al aan een nieuwe trainingsmethode begonnen of hebben ze hetgeen jij wil voorstellen al uitgeprobeerd.
- Wil je helpen? Doe dit dan niet door enkel advies te geven, maar, indien dit gewaardeerd wordt, help door op een bepaalde afstand te gaan staan (met je eigen hond) zodat het andere baasje met zijn hond even kan oefenen en kan kijken hoe dicht hij of zij reeds kan komen zonder dat de hond uitvalt of begint te trekken aan de lijn. Je zal zien dat veel baasjes hier erg blij mee zijn, want je toont begrip en helpt hen om met een onbekende hond te werken aan het probleem tijdens een dagelijkse wandeling.
- Laat alle vooroordelen die je hebt over opvoedingsmethodes, bepaalde rassen of ongewenst gedrag bij honden varen. Je kent de (voorgeschiedenis van de) hond niet. Het kan erg goed zijn dat hij voorheen is aangevallen door een andere hond, geslagen door een vorige baas, altijd op straat geleefd heeft of het al van in het begin moeilijk heeft om te wennen aan andere honden en mensen.
- Accepteer zelf je eigen hond, met al zijn foutjes. We zien dat na acceptatie van het probleem de eerste stap naar een positieve training echt gezet kan worden en dat er vanaf dat moment het effect duidelijk wordt.
Tenslotte wil ik voor alle mensen die problemen hebben met hun honden en die zich daar voor schamen: jullie staan niet alleen. De perfecte hond bestaat niet. Iedere hond heeft wel een mankementje, zij het lichamelijk of op vlak van gedrag. Durf over het probleem te praten en er mee aan de slag te gaan. Durf elkaar de hand te reiken en te zeggen: mijn hond is niet perfect, maar ik accepteer hem.
Weet je niet hoe je daar aan moet beginnen? Dan kan je steeds vrijblijvend ons contacteren. Voor het probleem met honden die uitvallen aan de lijn – tijdens bijvoorbeeld een wandeling – hebben we verschillende mogelijkheden waar je bij kan aansluiten en waar we specifiek en één op één gaan kijken naar het gedrag van jouw hond en hoe we dit naar iets positief kunnen ombuigen.
Recente reacties